React არის რჩეული ინსტრუმენტი მრავალი ვებ დეველოპერისთვის, რომლებიც ქმნიან Front-end ინტერფეისებს. React ბრაუზერზე მდიდარი გამოცდილების შექმნის პრემიუმ გზადაა წოდებული. მიუხედავად მისი პოპულარობისა, მას აქვს ბევრი საიდუმლოება, რომელიც დამწყებებმა შეიძლება არ იცოდნენ და გამოცდილმა დეველოპერებმა შეიძლება ჯერ ვერ გააცნობიერონ.
React არის რჩეული ინსტრუმენტი მრავალი ვებ დეველოპერისთვის, რომლებიც ქმნიან Front-end ინტერფეისებს. React ბრაუზერზე მდიდარი გამოცდილების შექმნის პრემიუმ გზადაა წოდებული. მიუხედავად მისი პოპულარობისა, React-ს აქვს ბევრი საიდუმლოება, რომელიც დამწყებებმა შეიძლება არ იცოდნენ და გამოცდილმა დეველოპერებმა შეიძლება ჯერ ვერ გააცნობიერონ.
ეს ბლოგი სწორედ ამ საიდუმლოებების გააზრებასა და ამოხსნაში დაგეხმარება.
React-ის პროფესიონალი დეველოპერებიც კი ხშირად ამბობენ, რომ React არის JavaScript ფრეიმვორკი. თუმცა, ოფიციალური ვებსაიტი მას აღწერს, როგორც „JavaScript-ის ბიბლიოთეკას მომხმარებლის ინტერფეისების შესაქმნელად“. ასე რომ, ვინ არის მართალი? მოკლე პასუხი არის ის, რომ React არის JavaScript ბიბლიოთეკა, მაგრამ ფაქტია, რომ მას აქვს ფრეიმვორკის რამდენიმე მახასიათებელი.
ყველა ბიბლიოთეკა რეალურად მხოლოდ განმარტებების კრებულია და როდესაც ბიბლიოთეკდან იძახებ მეთოდს, მას თავადვე აკონტროლებ. გარკვეულწილად, ფრეიმვორკები გამიზნულია სტრუქტურული და არქიტექტურული პრობლემების გადასაჭრელად, თუმცა React ამას არ აკეთებს. ამის ნაცვლად, ის უბრალოდ გვთავაზობს მეთოდებს, რომლებიც ეხმარება ვებ დეველოპერებს უკეთესად გაუმკლავდნენ Front-end development-ს.
დეველოპერებს უყვართ React და ეს აისახება მის გარშემო არსებულ, ძლიერ community-ში. მის ოფიციალურ ვებსაიტზე ჩამოთვლილია მრავალი React საზოგადოება, თითოეულში ათასობით მომხმარებელია, რომლებიც სიამოვნებით აზიარებენ თავიანთ გამოცდილებას, აძლევენ სასარგებლო რჩევებს და პასუხობენ კოდის დონის შეკითხვებს.
იმის გამო, რომ React დაფუძნებულია JavaScript-ზე, მსოფლიოში ერთ-ერთ ყველაზე ხელმისაწვდომ პროგრამირების ენაზე, შეგიძლია დარწმუნებული იყო, რომ მის გარშემო არსებული საზოგადოება სხვა არაფერია, თუ არა მეგობრული. ელიტიზმისა და განწყობის გაფუჭების გარეშე, დამწყებებს არ ეშინიათ კითხვების დასმის, რაც ზუსტად ასე უნდა იყოს.
React-ის ყველა დეველოპერი ადრე თუ გვიან ისმენს ტერმინს ვირტუალური DOM და აინტერესებს, რა არის და რა უპირატესობებს გვთავაზობს რეალურ DOM-თან (Document Object Model) შედარებით. დოკუმენტის ობიექტური მოდელი არის პლატფორმათაშორისი და ენიდან დამოუკიდებელი აპლიკაციის პროგრამირების ინტერფეისი, რომელიც ვებ გვერდებს სკიპტებთან და პროგრამირების ენებთან აკავშირებს და საშუალებას აძლევს ვებ დეველოპერებს შეცვალონ ვებ გვერდები ისეთი სკრიპტირების ენით, როგორიცაა JavaScript.
ვირტუალური DOM არის მოდულების კოლექცია, რომელიც შექმნილია, რათა აპლიკაციისთვის დეკლარაციული გზით წარმოადგინოს დოკუმენტის ობიექტური მოდელი. ასე რომ, როდესაც შენი აპლიკაციის მდგომარეობა შეიცვლება, DOM-ის სრულიად განახლების ნაცვლად, შენ უბრალოდ შექმნი ვირტუალურ ხეს, რომელიც ჰგავს DOM-ის იმ მდგომარეობას, რომელიც გსურს. ვირტუალური DOM შემდეგ თვითონ გაერკვევა, თუ როგორ უნდა გამოიყურებოდეს DOM, ყველა კვანძის ხელახლა შექმნის გარეშე.
ყველა კარგმა დეველოპერმა იცის, რომ მცირე კლასებისა და მოდულების გაგება, ტესტირება და შენარჩუნება უფრო მარტივია, ეს React-ის კომპონენტებზეც ვრცელდება. რა თქმა უნდა, კომპონენტების ზუსტი ზომა დამოკიდებული იქნება მრავალ განსხვავებულ ფაქტორზე (მათ შორის შენი და შენი გუნდის პირად პრეფერენციებზე), მაგრამ ზოგადად ჩემი რჩევა იქნება, რომ შენი კომპონენტები იმაზე მნიშვნელოვნად უფრო მცირე გახადო, ვიდრე ფიქრობ, რომ საჭიროა.
მას გააჩნია ჩაშენებული გზა რეკვიზიტების დასადასტურებლად, მათ უწოდებენ propTypes. React კომპონენტები შეიძლება იყოს უფრო დიდი კომპონენტების იერარქიის ნაწილი, შესაბამისად, კარგი პრაქტიკაა საყრდენ მონაცემთა შრიფტების დამოწმება. წარმოიდგინე propTypes, როგორც თითოეული კომპონენტის შიგნით მტკიცედ აკრეფილი სისტემის აგება. ამ ტიპის სისტემა მატებს React კომპონენტებს სიცხადეს და განზრახვას.
propTypes-ის შექმნით, ნებისმიერი პროგრამისტისთვის, რომელიც შეხედავს კოდს, ადვილია მისი განზრახვის გაგება. ეს ვალიდატორები გამოაჩენენ შეცდომებს, რომლებიც გამოჩნდება კონსოლში, როდესაც არასწორ შრიფტს აირჩევ.
ზოგჯერ არასწორად ვარაუდობენ, რომ საძიებო სისტემის ოპტიმიზაცია (SEO) და React დეველოპმენტი ურთიერთგამომრიცხავია. იმისდა მიუხედავად, რომ ერთგვერდიან აპლიკაციებს აქვთ გარკვეული SEO გამოწვევები, როგორიცაა დინამიური SEO ტეგების ნაკლებობა და ის ფაქტი, რომ საძიებო სისტემებმა შეიძლება ვერ შეძლონ JavaScript კოდის შესრულება, მათი გადალახვა დიდი ძალისხმევის გარეშეა შესაძლებელი.
SEO-სთვის ერთგვერდიანი აპლიკაციების ოპტიმიზაციისთვის ერთ-ერთი პოპულარული გამოსავალია Isomorphic React-ის გამოყენებას. იზომორფული ვებ აპლიკაცია საუკეთესოა როგორც სერვერის მხარის ვიზუალიზაციაში, ასევე ერთგვერდიან აპლიკაციაში, სადაც ის ავტომატურად აღმოაჩენს უჭერს თუ არა მხარს კლიენტი JavaScript-ს. თუ მხარს არ უჭერს, ის აწარმოებს JavaScript სერვერის მხარეს, და თუ მხარს უჭერს – კლიენტის მხარეს.
Isomorphic React-ის გარდა, დეველოპერებმა შესაძლოა გადაწყვიტონ თავიანთი ვებსაიტების წინასწარი რენდერირება ისეთი სერვისებით, როგორიცაა Prerender.io. ის ასახავს JavaScript-ს ბრაუზერში, ინახავს სტატიკურ HTML-ს და აბრუნებს სტატიკურ HTML-ს საძიებო სისტემებში მცოცავებში, რაც საშუალებას აძლევს React ვებსაიტებს ისეთივე ეფექტურად იმუშაონ, როგორც უბრალო HTML ვებსაიტები.
ასე რომ, ალბათ ამ 6 ფაქტით, დარწმუნდი, რომ ისევე როგორც JavaScript, React-იც მარტივია დასაწყებად, მაგრამ ძნელი დასაუფლებელია, ამიტომაც ბევრი ბიზნესი ქირაობს პროფესიონალ React დეველოპერებს, რათა დაეხმარონ თავიანთი ბიზნეს იდეების სრულფასოვან პროდუქტად გარდაქმნაში. JavaScript-ის ეს ბიბლიოთეკა ძალიან მომხიბლავია ბევრი დეველოპერისთვის,
ამიტომ თუ ტექში განვითარება გსურს, React ამისთვის შესანიშვნავი არჩევანია. Commschool კი შენი სურვილების რეალიზებაში დაგეხმარება. React-ის კურსს 27 თებერვალს ვიწყებთ!
პროგრამა გათვლილია დამწყები UX...
კურსი განკუთვნილია ყველასთვის,...
კურსი განკუთვნილია მათთვის,...
კურსი განკუთვნილია მათთვის,...
